Sayfalar

22 Ocak 2012 Pazar

Cocugun Dogal Bir Parcasi:Oyun



Kücük bir kiz cocugu iken bebeklerle,cocuklarla ilgilenmek en büyük merakim ve zevkimdi.
Komsu cocuklarina bakmak isterdim.Uyutmak,ayagimda sallamak,yemek yedirmek...Tabii annem izin vermezdi.
Sonra lisede,bölüm secerken müzik ögretmenim bana dediki ´kizim sen cocuk gelisimi bölümüne git.Tam sana göre.´Ne farketmisse artik...
Hic düsünmeden o bölüme kayit yaptirdim.iyi ki de öyle olmus.
Anaokulunda,kreslerde bol bol baktim.Doydum :)
Sonra Ada girince hayatima,oyuncagina kavusmus bir cocuk gibi oynadim onunla.O güldükce ben daha cok sebeklik yaptim karsisinda.
Sonuc annesini oyuncagi sanan bir cocuk,yorgun ve oyundan bikmis bir anne !
Yazdim burda da bir kac defa.Asla oyuncak ile oynayan ve kendini oyalayabilen bir cocuk degil.Olmadi.Olamadi...
Durum böyleyken oyun üretmek de kacinilmaz oluyor.
Bazen öyle sacmaliyoruz ki...Uzaktan biri izlese deli be bunlar diye etiketler bizi.
Neyse,oyun nedir ? Önce onu yazayim.


Oyun,insanin özellikle cocukluk yillarinda bedensel ve zihinsel gelisimine katkida bulunan,duygu ve düsüncelerini ifade edebildigi bir etkinliktir.Oyun,cocugun yasaminin dogal bir parcasidir.


$imdi unutulmasin ve belki birilerine ilham olur diye yaziyorum,uydurmasyon ama cok büyük ciddiyetle oynadigimiz oyunlarimizi.


  • Ev yapmaca:Bir örtüyü yatagin bas kismina sIKIstirarak geriyoruz.icine giriyoruz.Orasi bizim evimiz oluyor.Yemek yiyoruz,uyuyoruz.Her sey yapiyoruz.Zaman zaman yastiklarla da oynuyoruz.Ama yatak daha konforlu oluyor :)
  • Bebekcilik:Ben bebek oluyorum.Ada benim ebeveynim.Ben ona ne yapiyorsam aynisini yapiyor.Yansimam gibi.Yalnislarimi,dogrularimi ve Adanin gözlemci tarafini görüyorum bu oyunla :)
  • Ucakcilik:iki sandalyeyi arka arkaya diziyoruz.Kagittan biletlerimiz var.Bir de iki bozuk paramiz.O yolcu oluyor.Bilet satiyorum ona.Ben hem hostes hem pilot.Ucak kurallarina göre oynuyoruz.Yemek veriyorum.Kemer takiyoruz.Ucak kalkiyor.iniyor falan...Sonra sira ona geliyor.
  • Corapcilik:Benim tül coraplarimi sira ile kafamiza takip,birbirimizi kovaliyoruz :)
  • Saklambac:En sevdigimiz oyun.Bunu anlatmama gerek yok degil mi ? 
  • Torba oyunu.Yazmistim.Tik tik lütfen.
  • Tatlicilik:Bunu anlatamam,görmeniz lazim.Ama o halimi görmemeniz daha hayirli :)
  • Heykelcilik:Müzik acip,dans ederken aniden kapatiyoruz.Müzigin kesildigi an oldugumuz gibi donup kaliyoruz.Heykel oluyoruz yani.
  • Arabacilik:Elimize kapak ya da ona benzer ne bulursak aliyoruz.Söför oluyoruz.Kirmizi isik diyorum duruyoruz.Yesilde de geciyoruz.Bazen carpisik kaza yapiyoruz.Oyun bu hersey olabilir :)
SIkca oynadigimiz oyunlar bunlar.
Cocukla oyun oynamak cok ciddi enerji istiyor.Cünkü o yorulmuyor,senin yorulmani da kabul etmiyor.Hiiic bitmesin istiyor.
$imdilerde zorla oynuyorum diyebilirim.SIkildim artik.
Yo-rul-dum.
Yine de Ada´nin benimle oynarken cok sey ögrendigini düsünüyorum.
Yer degistirdigimiz zaman,ben cocuk o anne ya da baba oldugu zaman bizim ona davrandigimiz sekilde bir tutum sergiliyor.
Örn:Uyku zamani diyor,hikaye kitabi getirip anlatiyor kendi dili ile.Sonra hadi yatagina diyor.
Ben Ada´yim ya.Sizinle yaticam diye mizmizlik yapiyorum.
O da ayni benim yaptigim sekilde ya tamam diyor,beni yatagina yatirip,kendi benim kitaplarimdan aliyor.O kitabi sakadan okurken benim uyumami bekliyor.Ya da kapiyi kapatip ben aglayinca yanima geliyor.Tamam gecti deyip,yine gidiyor.
Hatta bebek olmayi abartip cok direnirsem,kiziyor bana :)
Böylece Ada bana ayna olmus oluyor.Onun kafasinda ki herseyi ögreniyorum.
Paylasmayi da ögrendigini düsünüyorum.Oyun icinde bu benim,bu senin diyor SIkca.
Gercekde de bir cok seyini paylasiyor.Hatta bir sey yerken mutlaka bana,babasina ikram ediyor.
Oyunda sira kavramini cok önemsiyor.Sira sende sira bende sekilde hatirlatmalarda bulunuyor.
Özellikle bir arkadasi ile oynadigi zaman en cok bu yüzden yanima geliyor.Amaaa sira bendeydi diye.
Bisikletine binerken önce ben sonra sen diye kuralini da bastan belirliyor.
Ara ara oyun icinde problemleri de cözüyor.Bu böyle oldu.Ne yapsak diye düsünüyorum.O da fikir üretmeye basliyor.Bir fikyim vay deyip daliyor olaya.Güzel cözümler üretebiliyor bazen.

Dipnot: Anne-babalarin cocukla oyun oynamasi ögretici ve cocuk acisindan gercekten cok eglenceli.
Ama ben biraz abarttim galiba.iste sonradan görme anneligim...
Siz yapmayin.Sizinle oynasin,oynayin.Ama kendini oyalamasini da bilsin.
Bence :)








14 yorum:

  1. Ne güzel yazmışsın,çocuğu kucağına alıp hemen oyun oynayası geliyor insanın.Oğlumda ben de biraz abarttım ve hep benimle oynamak istedi.Şu an 7 yaşında ama hala istiyor..Kızımda ne yapacağımı henüz kestiremedim...

    YanıtlaSil
  2. Çok alemsiniz anne -oğul...Baya keyifli zamanlar geçiriyorsunuz :)))
    Yorulma şekerciğim yorulma.azıcık büüyüsün sen istesen de o seninle oynamayacak :(

    YanıtlaSil
  3. Ne hos oyunlar düsünmüssünüz. Özellikle de sonuclari cok güzel bir sekilde gözlemlemeniz harika. Bayildim.

    YanıtlaSil
  4. bizde oyunlarımızda sıkça yer değiştiririz. ama gerçekten onların ağzından kedimizi görmek yaptıklarımızı konuştuklarımızı dinlemek, çok farklı...

    YanıtlaSil
  5. bende bizim kızda evcilik oynarken kendimi görüyorum :) ama bir süre sonra çok sıkılıyorum oynarken :( küçükken ki gibi eğlenceli olmuyor ki :(
    genelde kendi kendine oynadığı zamanlar az bizimkinin de :(

    YanıtlaSil
  6. Çok güzelmiş bizde bu ara Buse ile epey oyun oynuyoruz ,çok zevkli,sevgilerimle

    YanıtlaSil
  7. gülümsettin beni :=))

    Ada çook şanslı bir çocuk..
    sevgiyle sağlıkla keyifle büyüsün..

    YanıtlaSil
  8. Aynı biz. Biz de durmadan oyun oynuyoruz. Bazen büyüklerle de çocuk gibi konuşmaya başladığımı fark ettim :)

    YanıtlaSil
  9. aslıcım harikasın ne güzel oyunlar aslında bize de bir pencere açmış oldun aklıma yazdım arada oynamak istediklerim var mesela heykelcilik oyunu:))
    sağolasın canım benimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm:))

    YanıtlaSil
  10. zaman yok ki bizde. eve gel yemek hazırla ye topla derken saat 19:00 oluyo. sonra da öyle uzun uzadıya oyun oynayamıyoruz:( yazık:( hafta sonları daha çok oynamaya çalışıyorum ama bizim oyunlar genelde canavarcılık, dinazorculuk araba yarışçısı falan. öyle sakin sakin oynayamıyoruz:) en sakin oyunumuz saklambaç:)

    YanıtlaSil
  11. Coskunsel,kizlarla oynamak daha kolay sanki.Hani sakin seyler seviyorlar ya :)

    ilknur,seni keyiflendirdiysek ne mutlu.Peki :)


    Hatice,tesekkür ederiz.
    sonuclari görünce oyunun önemini ben de bir kez daha anliyorum.

    Elif,kesinlikle öyle.Nasil da hersey ortaya cikiyor dimi ?

    Bahar,anliyorum seni.Ben de öyleyim :)

    Anneannem,Buseyi öperim.


    Bir dut masali,ne güzel.Sag ol :)

    Ahu,yan etkileri he :)


    Birgülüm,daha var da yazamadim.Oyunu oynadigin gibi yazmak pek zor canim.Uydur uydur oyna iste bizimkisi.öptüm

    Dilek,tabii ki.Ben evde oldugum halde bazen zaman yettiremiyorum.
    he iste klasik erkek cocugu oyunlari.Yazik bize :)

    YanıtlaSil
  12. Bebekçilik biz de oynarız haklısın onların gözünden kendini görmek çok güzel.
    Benimkilerde kendilerini pek oyalamazlar siz de harika zaman geçiriyorsunuz anladığım kadarı ile:)

    YanıtlaSil
  13. bizde aynı durumdayız, görmemiş anneliğim yüzünden, hiç kendi kendine vakit geçirmeyi öğrenemedi. Şimdi kreşten geldiği ve bütün günü etkinlikle geçtiği halde, evde de benimle devam etmek istiyor ve bende sıkılıyorum artık... sıkıldığımda da hemen anlıyor, kafamı çevirsem mutsuz oluyor...

    YanıtlaSil
  14. güzel yazı olmuş gerçekten aslı.Bizde epey zaman önce keşfetmiştik bu oyunu,tıpkı senin gibi bir baktım karşımda benim gibi anne rolu oynayan bir kız çocuğu,hele o kızmaları hem komik,hem düşündürücü...tam bir ayna görevi görüyor bu oyunlar.
    Allahtan ben seninki kadar çok oyuna boğmadım,günde 1-2 saat oynarız mutlaka ama kendi kendine vakit geçirmeyi de biliyor şükür:)

    YanıtlaSil

hadi yaz :)

{photo_title} by {uploader_name}
{photo_title}, a photo by {uploader_name} on Flickr.
{description}