ADALI Zamanlar

Bir ilk yasandi...
Iki gün önce yazdigim yaziyi bir güzel yedirdi bana oglum.Bugün var ile yok arasiydi Ada evin icinde.Ilk defa hic yanima gelmedi.Zorunlu ihtiyaclari disinda.Hep kendi basina ve oyuna dalmis bir sekilde oynadi.Oyuncaklari ile hararetli konusmalarindan baska bir ses duymadim,ben de bütün isimi ilk defa Ada uyanikken sakin bir sekilde yaptim :))
Bir kac defa meraktan gidip baktim.Iyimi,sesi cikmiyor diye.Bugünleri de görecekmisim demek ki :) Pürnese,sakin ve rahat bir günün tadina vardik ikimizde.Ve de cok güldük.Daha güzel konusan,daha farkli,daha hinzir ve daha muzip bir cocuk oldu bugün sanki.Hani büyüyorlarda fark etmiyoruz deriz ya.Ben bugün oglumun büyüdügünü farkettim.Özellikle konusmasini genel olarak anlamadiklari söyler insanlar.Anlasilmiyor derler konusmasi.Ama aslinda öyle degil,kelime hazinesi cok genistir fakat cok heyecanli oldugu icin ve cok hizli anlatmak istemesinden dolayi yutuyor bir cok harfi.Ne gariptir ki benimleyken öyle güzel konusuyor,öyle seyler anlatiyor ki...Sasiriyorum onun bu haline.Sadece bana göstermek istiyor sanki bazi güzelliklerini....Bugünde cok hos sohbetlerimiz oldu.Dünden basliyorum anlasilmasi icin.
Alt kattaki komsularimiz gec saatlerde ses yapmamizdan pek hoslanmiyorlar.Sayet yaparsak,asagidan onlarda tak tak diye bizi rahatsiz ediyorlar.Dün bu anlattigim durumu yasamamak icin oglumu uyardim.
-Annecim cok ses yapiyorsun,simdi adam gelicek bize kizicak dedim.
-Adam del,Ada ona bagir leeeevvv,adam kortup tac. :))
Kitap okuma saatimizdi.Ada kendi basina incelerken kitabini ben de elimdeki diger kitabin kapagini acip kapiyordum.
-Anne ses na yap! (olumsuz olmasi icin önüne nein kelimesinin kisaltmasi na´yi getirir genelde)
-Neden ? (hosuma gitmis ya kurcaliyorum)
-$en $e$ yap,adam del bije tiz.
-Sen ne diycen peki adama ?
-O benim annem.Adam na tizz.Pis adam :))))
Öyle hosuma gitti ki...Beni koruyor yavrum simdiden.Her önüme gelen anlatiyorum.Yazmadan olmaz dimi :)
Yine dün,
-Anne fil neyde ?(oyuncagi)
-Bilmiyorum pasam.Dur bulayim...
Uzun bir süre aradim.Sonra beklemekten bikmis,ve bana acimis bir halde;
-Bosvey anne bosvey :)))
Cektim kendime öptüm orasini burasi.Anladi lafinin hosuma gittigini.Durmadan tekrar etti.
-Ada yemek yiyelim mi?
-Bosvey anne ! :))
Hic bir seyi ama hic bir seyi unutmuyorlar cocuklar.iki ay önce yasadiklarimizi,yada ona söyledigim her seyi hafizasinda saklamasi olaylara cam kiriklari varmis gibi yaklasmam gerektigini hissettiriyor bana.Söyledigim her kelime,verdigim her söz ve onun yaninda yaptigim her hareket daha bir anlamli...Özellikle yerine getiremeyecegim sözler vermemeye,yada söylemissen yapmaya gayret ediyorum.Hikaye kitaplarini okumuyorum yani almanca oldugunu icin pek hazzetmiyor Ada bey.Türkce anlatiyorum ona.Tabi her zaman ayni kelimelerle anlatmam mümkün olmuyor.Anlatirken düzeltiyor beni mütamadiyen :)
Nein anne,öye degil cümleleri ile durduruyor beni.Gecenlerde de tv de gördügü birine´salat adam´dedi,düstügü icin..Nerden duydu,nasil bunu bu sekilde kavradi bilmiyorum.Ama sürekli onun yaninda olsamda herseyden koruyamayacagimi anladim.
Oglumun cocuk sevgisi de onun sürekli yanaklarinda tirnak izi olmasina sebep oluyor.Her gördügü kücük bebekleri kucagina almak öpmek istiyor.Oyun grubundaki bebeklere yaptigi bu muameleden dolayi suanda yanaginda kabuklanmis bir yarasi var :)
Henüz dört aylik olan halasinin kizi Ela´yi da unutmayalim tabii ki.
Nasil bir sevgi anlayamadim.Öpmeye kiyamiyor,bakarken bile gözlerini kisiyor,dislerini SIKIYOR.
Ela dememize kiziyor.´O Ela degil,Elos´diyor.Ev de bir kücük bebek var.Onun adini Ela koydu.Uyutuyor,altini temizliyor.Ama ayni halasinin yaptigi gibi....Kiskanclik da oluyor haliyle.Ela´yi kucagima aldigimda dikkat cekmek icin bir seyler soruyor yada anlatiyor.Ama kiskancligi bile cok olgun bir sekilde yapiyor.Abi´yim ben diyor.Ela cücük,ben büyüt :))
Konu Ada olunca sonunu getiremiyorum yazinin.Anlaticak ne cok seyim varmis meger  :)