Sayfalar

2 Mart 2012 Cuma

Oyuncak Cok,Yaraticilik Yok



Dün bir arkadasim geldi oturmaya,iki lak lak yapmaya.Ama ne oturabildik,ne de iki cift laf edebildik.Bölük pörcük cümlelerimiz,ne diyorduk sorularimiz disinda.

Tam anlami ile bir kaos yasandi bizim evde !


Her cocuk gibi Ada da cocuk istiyor,cocukla oyun oynamak istiyor.Bu yüzden zamanim oldukca cocuklu arkadaslarima götürüyorum.
Ama dün farkettim ki,simdiki cocuklar oyun oynamasini bilmiyorlar.Ya da bizimkiler bir acayip.
iki dakika da bir onlari uyarmaktan artik afakanlar basti bana.Uyarmamin sebebi evde kosmalari,alt kattaki insanlari rahatsiz etmeleri ve bikkin bikkin bir oraya bir buraya kendinlerini atmalari.
Evet !
Ne yapacaklarini sasirmis bir vaziyette,kivrandilar adeta !
Cocuk odasina götürüyorum.´Bakin legolardan ev yapin,kagit alin resim yapin diyorum.Sanki onlar bunlarin hic birini görmemis,farketmemis gibi gözleri parliyor.Oynamaya basliyorlar.Bes dakika sonra yeniden kafalarinda bir lamba yakmamiz gerekiyor ama.



Ben mahalle arasinda büyüyen bir cocuktum.Topraga biraz su döker,camur elde ederdik.Camurdan lolipoplar yapardik.Tuglalari kirar,suya atar,patates kizarttigimiza inanirdik.Evde de yastiklardan ev yapardik,iskambil kagitlarindan ücgen cadirlar yapardik.Halinin desenlerini yol yapardik.Yuvarlak bir deseni misket oynamak icin kullanirdik.
Tamam simdi bunlari oynamalari zor.
Beton hayati icinde camur bulmak zor belki.
Evlerin icine sigdiriyorlar cocukluk enerjilerini ama yine de evin icinde de bir cok oyun bulamazlar mi ?
Oyun oynamak,daha dogrusu oyun kurma konusunda sorun var.
Hayal güclerini bir türlü devreye sokamiyorlar.
Ne varsa annelerinin yaninda var.


Ada´ya böyle dügmesine basinca calan,oynayan oyuncaklar almadim hic.Sevmiyorum böyle oyuncaklari.O caliyor,o oynuyor.Cocukta öylece bakiyor sadece.
Bana göre cocuk icin hersey oyuncak olabilir.
Engin cogu zaman heveslenip kumandali araba,ucak gibi oyuncaklar aliyor.Engel olmuyorum,olamiyorum.Erkek babalari oyuncakcilarda daha bir kendilerini kaybediyorlar di mi ? Yoksa bizim babamiza has bir durum mu ?
Neyse,pilli oyuncaklar ayri bir bela.Ne hikmetse hemen biter o piller.Oynanirken cikardigi ses yetmezmis gibi bir de acik birakilip birinin kapatmasini beklerken yaptigi gürültü hic sevimli degil
Böyle oyuncaklar da zaten alindigi gün oynanir ve eve baska bir cocuk gelince kiymete biner.
Evimizde bol miktarda oyuncak hayvanlar ve arabalar var.Pazil,tahta bloklar ve tahta oyuncaklar var.
Ama ben Ada´nin yanina oturup pazillari cikarmazsan,o asla eline alip da oynamaz.
Takta bloklari dökmezsem varligindan haberi yok !


Biz mi yapiyoruz acaba diye soruyorum kendime ?
Cok mu sey bekliyoruz onlardan ? Fazla ilgi mi yoksa sorun ?
Yetmiyor sanki onlara hic bir sey.Sürekli oyalanmak istiyorlar.Onlari oyalamamizi.


Cok oyuncak var,telefonlarda oyunlar,egitici dedigimiz,indirdigimiz uygulamalar var.Kitaplar var.
Ama yaraticilik yok !


Ve galiba onlarin istedigi sadece özgürce kosmak,gürültü yapmak,hoplamak ziplamak.
Belki de yaratmalari icin firsatlar vermek. 





34 yorum:

  1. Canım maalesef hepsi aynı. Kız kardeşimin oğlu ile ida bir araya gelince oturamıyoruz oysa biz 4 kardeş onlar kadar ses çıkartmazdık. Oyuncakları kırıyorlar kıymet vermiyorlar.
    Galiba biz yaptık:(( Aldıkça aldık

    YanıtlaSil
  2. sana yürekten katılıyorum Aslıcım eğer yavrun okulöncesı yanı anaokuluna gidiyor eğitim alıyorsa hoş gör :)zaten okulda daha sakin olmak zorunda kalıyorlar eee ne oluyor cocuk tüm enerjisini evde atıyor:)yaratıcılığa gelince malesef hazıra konmak beynimizi yok ediyor düşünemiyoruz ben çokk üzülüyorum :(herşeyın hazırı var benımd e4 yaşında kızım var bılgısayardan oyun acıyor oynuyor:(ne oynuyr dıyeceksın bebek giydirmece :)pasta çörek yapmaca benım cocuklugumda kağıt bebekler vardı onları gıydırırdık senınd ediğin gibicamurlarla oynar pasta çörek yapardık bazende kızamıyorum onlara zaman öyle bır zaman ki cocukları dısarı salmayada korkuyoruz:(öyleee işte ...:)bend ebloguma beklerım izlemeye aldım sizi sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hosgeldin Defne :)
      O bilgisayar oyunlarindan da cok korkuyorum.Ama böyle aliskanliklari engellemek icin elimden geleni yapacagim

      Sil
  3. bir sepet dolusu mandalla saatlerce, günlerce oynardık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. benim annem vermezdi mandal.cünkü mandallar hep görev basindaydi :))

      Sil
  4. Bunlar olmasa çocuklar kendilerine oyuncak yapacak bir şeyler bulurlar.Çocuklar ne yapsın Aslı'cım oynayacak yerleri bile yok.Çok haklısın bu konuda.Hele biraz daha büyüyüp bilgisayar oyunlarıyla tanıştılar mı işte o zaman daha da zor.

    YanıtlaSil
  5. bende çok düşünüyorum bu dediğini.. benim kız minik biliyorsun.. oyuncaklarının yüzüne bile bakmıyor, baksada amacına uygun oynadığı yok.. bir sürü kitap aldım.. eline ilk verince bi bakıyor resimlere sonra hop kenar kemirmece.. bize de iş düşüyor galiba..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. cocuklar evin icinde arastiracak karistiracak daha cok sey buluyor.Oyuncaklar bosa.Ama biraz büyüyünce evin icine düsmeyi de birakiyorlar.Iste o zaman aranmaya basliyorlar.

      Sil
  6. belki de çocuklar sadece insan görmek istiolar,arkadaş,birebir sosyalleşme,oyuncaksız iletişim..olabilir mi?bilmem,belki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zeynep e biz de insan sunuyoruz onlara.Cocuklar bir araya gelse de olmuyor.Biraz oynuyorlar.Sonra tekrar SIKILmaya basliyorlar.

      Sil
  7. Çünkü ellerinde sürekli lokmalarla peşlerinde koşan anneler var,sürekli enerji girişi var çıkışı yok.Ne bekliyoruz ki onlardan.Kaplarına sığmamaları normal değil mi?Biz kahvaltıyla çıkar arada atıştırmak için eve uğrar sonra akşam yemeğinde evde alırdık soluğu.Ondan sonra da takatimiz kalmaz yastığa başımızı koymamızla uyumamız bir olurdu.
    Oyuncak almak bizim avuntumuz.Çocuklar hareket istiyorlar,atraksiyon olsun istiyorlar ve bu nedenle mutlaka kardeşle büyümüleri gerektiğini düşünüyorum.Oyuncağa falan hiç gerek kalmıyor o zaman işte:)
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet sorun bu.Kardes olmasi lazim.Bak o zamana curcunaya :)Bekliyoruz bir gelse su kardes

      Sil
  8. Ne kadar güzel yazmışşın Yazan annecim.. Ben de kesinlikle böyle düşünüyorum...Galiba sorunun kaynağı biraz büyük sanki. apartmanlara çakılıp kalan çocuklar ne yapabilirler ki trafik bolluğunda. Ana okullarına bakıyorum iş hanlarının bilmem kaçıncı katında bahçesiz. Bahçeli olanlara bakıyorum bahçeleri nedense halı kaplama... İnsanın hadi gel köyümüze geri dönelim diyesi geliyor zira... Kısacası çok bilinmeyenli denklem...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sen de ne güzel demissin Havvacim.Ben de cözemedim valla

      Sil
  9. son cümlende çok haklısın aslında.. ve cevapta yazdıklarına. onlarda haklı ne yapasınlar.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet yazdim.Yazarken bulayim diye.Ama yorumlariniz da farkli bakis sundu bana.

      Sil
  10. Benim bebeğim henüz 1 yaşında tam 12 aylık , ben sizins evmediğiniz o düğmeli sesli oyuncaklardan, ahşaplardan, zeka geliştirici adı altında satılanlardan ehr şeyden alıyorum. Bütün maaşım onun giysisi oyuncağına, gidiyor zaten de :)
    Yalnız hiç birisine ilgi duymuyor ne yapsam eyleyemiyorum hiç bir şey ilgisini çekmiyor, yaratıcılıktan ben de mi nasibimi almamışım yoksa, benim kızım bir erkek çocuğuymuşcasına hareketli olduğundan bahçeye çıkarmadan zapt edillemiyor mu...

    www.ceylinolmez.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. böyle oyuncaklar para tuzagi bence Ceylin.Evde ise yaramaz dedigin kapak ne bileyim ivir zivir bile cocuga oyuncak olabiliyor.

      Sil
  11. İki tane olunca da birbirlerine sarıyorlar iki kız aman erkek kadar değildir diyorlar ama evde resmen birbirlerine karate dersi veriyorlar :)
    Dediğin gibi hatırlatmasam legolar , puzzeller ve ahşap bloklar pek akıllarına gelmiyor ama resim yapmaya bayılıyorlar :)
    Haklısın yorum aralarında da okuduğum gibi kardeş olunca anneden biraz olsun kopuyorlar tek başına kalınca onlara da hak vermek gerek enerjiyi nerede harcayacaklar..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ikiz annesi senin isin bu konuda daha kolay dimi ?

      Sil
  12. Bizimki de illa bir büyükle oynayacak, oyuncağa falan gerek yok aslında dediğin gibi evde herşey oyuncak, ama bizimle oynayınca.

    YanıtlaSil
  13. ahhhh ah . 2 gün önce tutturdu reklamda görmüş ışın kılıcı istiyormuş. BUgünü zor ettik gittik aldık dünya para verdik. Evde artık oyuncakları koyacak yer yok. Piyasada olupta bizde olmayan oyuncak yok desem inanırmısın. Anneanne, teyze anne baba birliği ile çocuğu doyumsuzluğa ulaştırdık. Dediğin gibi bizim için koltuğun minderleri, çamur, ot, çöp ne varsa oyuncaktı. 1 tane bebeğim vardı çok iyi biliyorum birde tüpçü kamyonum:) ne alakaysa artık:)şimdi ne isterse hemen alınıyo. biz yaptık valla biz:( maalesef:(

    YanıtlaSil
  14. söylediklerinize sonuna kadar katılıyorum..bizim çocukluğumuz sokaklarda ip atlayarak, oyunlar oynayarak geçti..bu oyunların bazılarını kendimiz uydururduk hatta..geliştirirdik..ben çok sıkılgan oldugumu hatırlamıyorum..tam tersi, özellikle de arkadaslarımla oyun oynarken, değil annemin yanına gidip mızıldanmayı, annem yemeğe çağıracak da oyunumuz yarım kalacak diye endişelenirdim..annem bana seslenince duymazdan gelirdim :) eminim bizim ekolümüzdeki pek çok kişi bu şekilde sokak oyunlarını bilerek ve oynayarak yetişti. özellikle hiç unutmam, yazlıktaki kumlardan avucumuzda toplar yapıp güneşte kuruturduk..ve farklı topraklar sürerdik renk değiştirmesi için..o toplara da gözümüz gibi bakardık :) kimin topu daha güzel olmuş, kiminki daha dayanıklı yarışına girerdik..böylelikle kendimizce becerikliliğimizi ölçerdik..aklımızca bunlarla övünürdük :)) gerçekten de, çocuklara hayal kurdurmak ve üretkenliklerini kaybettirmemek zorundayız..bütün gün televizyon karşısında pasif bir şekilde çizgi film izleyen çocuklar biliyorum ben..çocuklar oynamıyor, izliyor..asıl oyun oynayan kişi, koşan kişi, danseden kişi tv'deki çizgi film kahramanları..
    Ayşe Arman'ın ,ekşisözlük'ün kurucusu olan Sedat Kapanoğlu ile yapmış olduğu bir röportajı okumuştum..çocukluğuyla ilgili söylemiş olduğu sözler oldukça dikkatimi çekmişti..mesela, küçüklüğünde babası ona oyuncak aldıktan sonra,çocuk eger daha fazlasını isterse, babası atölyesinde çocuga nasıl oyuncak yapılabileceğini gösterirmiş..çocuklarına kendi oyuncaklarını türetebilmeleri için fırsat verirmiş..örnek olarak, çocuklar da mesela tahtayı yontarak ,şekil vererek kendilerine ,tahtadan araba, tahtadan tabanca gibi oyuncak yaparlarmış..bilmiyorum ama, bence dozajı aşılmadığı sürece oldukça mantıklı geldi..biraz da çocuklarımızı izlemek, tanımak, hayal dünyalarını keşfedebilmek lazım.. ''balık verme, balık tutmayı öğret'' derler ya hani,o misal sanki..çocuklara sürekli hazır bir şeyler vermek yerine, biraz da çocugun o materyalleri kendisinin şekillendirip, yoğurup, kendisine özgü bütünleştirmesini sağlamak..puzzle'ları birleştirmesi gibi, evdeki değişik eşyalardan kendisinin de katkıda bulunduğu bir oyuncak yapması gibi..

    bununla ilgili çok çok basit birkaç örnek;

    1) tuvalet kağıdı rulosundan dürbün:
    http://annekaleminden.blogspot.com/2010/01/tuvalet-kagd-rulosundan-durbun.html

    2) mandal ve dondurma çubuklarından oyuncak uçak:
    http://gulsahelpe.blogspot.com/2012/03/mandal-ve-dondurma-cubuklarndan-oyuncak.html

    ayrıca, çocugun kendisinin birşeyler yapması da, birşeyler üretebilmesi de, özgüvenini artırabilecek birşey diye düşünüyorum..önemli olan, bu materyal ile bugün bunu yapalım değil de, bu materyallerden nasıl birşey yapabilirsin? sana neler çağrıştırır diye bu soruyu asıl olarak çocuğun zihnine yöneltmek..tv ve bilgisayar yüzünden yeterince pasifize olan beyinlerini aktive etmek..ve de en önemlisi, birşey ürettiğinde de onu takdir etmek ve motive etmek..bunu yaparken de fazla şımartmamayı da başarabilmek..

    YanıtlaSil
  15. Çok güzel şeyler yazmışsın sevgili Aslı..Benim çocukluğumda mahalle arasında geçti ve çok güzel oyunlar kurardık..Şimdiki çocuklar beton yığınlarında diyoruz ya,ona bahane buluyoruz ama benim çocuklarım beton yığını arasında değil,koşup oynayabilecekleri,dışarı çıkıp bisiklet binecekleri,kış yaz hiç farketmez dışarı çıkabilecekleri çok geniş yerleri var..Evimizde öyle apartman dairesi değil,2 katlı,etrafı çimenler,ağaçlarla çevrili ..ve kızkardeşimle aramızda 4 ev var..Benim oğlumla,onun oğlu arasında 1 yaş var..Yani çok güzel anlaşıp oynayabilecekleri yaştalar..Ama gel görki bir araya geldiklerinde ne dışarıdaki oyun imkanları,ne evdeki oyuncaklar hiç biri kar etmiyor..Bir koşmaca,itişmece,bir hengame ev yıkılıyor..İki kardeş oturup sohbet bile yapamıyoruz ki evlerimizin uzaklığı 2 dakika..Günümüz çocukları doyumsuz,gerçi onları bu hale birazda bizler getirdik ama çocuğunun her istediğini yapmayan aileleride görüyorum,hatta görüşüyorum bende her istediklerini yapmamaya çalışıyorum ama sonuç aynı değişmiyor..Bir üst yorumda sevgili Gülşah hanım,çocuklara kendilerinin yapabilecekleri birşeyler yaptırmayı,yaratıcı olmalarını sağlamamızı önermiş..Çok güzel bir fikir ve emin olunki 8 yaşındaki oğlum hep birşeyler icat etme,bir şeyler yapma peşinde..Sıkılıyormu bundan hayır..Akla hayale gelmiyecek fikirler buluyor babasına onu al bunu al diye ısrar ediyor..Öyleki benim hobi malzemelerime bile el attığı oluyor..Ama gelin görünki çocuk işte,ne kadar birşeyler yapmaya çalışsada,yaratıcı olmaya çalışsada çocukluğundan ve yapacağından geri kalmıyor..helede eve bir başka çocuk geldimi işler içinden daha çıkılmaz bir hal alıyor..

    YanıtlaSil
  16. biliyormusun ki ben bize gelen misafirin çocuklu olmasuından ne kadar sevinç duyuyuyorum oğluma arkadaş olacak diye ama bir o kadar da ster oluyorum malesef çünkü aşağıay ses gidecek diye:(
    kendimi o kadar kasarım ki bazen omuzlarım ağrır:)
    Sorma sezarın aldığı o karda sesli oyuncağın oğlum bazen seslerini duymamıştır çünkü suç benim sinir oluyprum yüksek volumlü oyuncaklara .tabi bzie gelen misafir hemen ilk işi o sesi açmak ve kyamete davetiye çıkarmak oluyro oğlum bağırıyor misafir(genelde kardeşimin çocukları :)çocuk bağırıyor ,çıkan müzikli oyuncağa onlşarın sesi ekleniyor ve benim başım tutuyor:))
    dediğim ,anlattığın çocukluk bnimkiyle birebir aynıydı ve ne kadar mutluydum bazedn oğlumun o kadar mutlu olamayacağını düşünüp üzülüyorum.

    YanıtlaSil
  17. Aslı bizim eserimiz çocuklar. Benim kızım asla tek başına vakit geçiremez. Evin içinde bile el ele gideriz wc ye ya da diğer odaya.
    Şimdi benimki habire zıplıyor. Gönül'ün dediği gibi enerji çıkışı yok. Jimnastiğe yollamayı düşünüyorum. bakalım işe yarayacak mı?
    Mutlu çocuk olsunlar Aslı. Başka hiçbir temennimiz yok.

    YanıtlaSil
  18. Kadınlar günün kutlu olsun Aslı , sevgiler.

    YanıtlaSil
  19. bak ben oğlanı büyütürken kısıtlı bir bütçeye denk düşmesinden dolayı pek az oyuncak alabilmiş bir anneydim.bu durumu talihsizlik zannederken oğlumun hayal dünyasına epey bir katkı yaptığımı fark edememişim.şimdilerde habire icat yapar elindeki abuk subuk şeylerle alet üretir oldu.

    kızımsa oyuncak sevmezgillerden çıktı.ne bebeklerle oynuyor ne pilli müzikli oyuncaklarla.o da kendi mecrasında büyüyüp gidecek.

    keşke kuma gömebilsek keşke sokaklarda koşturabilsek bunları.ama yok işte yok.korkuyoruz salamıyoruz dışarı.zaten artık her yer beton.oyun parkı namına yer kalmadı şehirlerde.

    yapacağımız en mümkün şey sıklıkla çocukları biraraya getirmek.mümkün olduğunca gözetleyerek oyun oynatmak.5-6 yaşlarına varana dek düzgün bir oyun kurmalarını beklememek lazım.ve pek de müdahaleci olmamak en güzeli.

    sevgiler çok çoookkk...

    YanıtlaSil
  20. Benim 9 aylık kardeşim ise bunun tam tersi,çocuğun o kadar oyuncağı var yine de peçetelikle oynuyor :D

    YanıtlaSil

hadi yaz :)

{photo_title} by {uploader_name}
{photo_title}, a photo by {uploader_name} on Flickr.
{description}